به گزارش خبرنگار مهر، ژیمناستیک را باید شگفتی‌ساز ورزش ایران در سال ۴۰۳ بدانیم؛ رشته‌ای که علی رغم سرمایه‌گذاری‌های هنگفتی که دیگر کشورهای روی آن انجام می‌دهند اما در ایران مهجور مانده و با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می‌کند. از نبود تجهیزات استاندارد تا مشکلات مدیریتی که چندسالی که گریبان‌گیر ژیمناستیک ایران شده بود اما امسال در آوردگاه پاریس یک نماینده از این رشته ورزشی بعد از ۶۰ سال حضور پیدا کرد.
این نتیجه نشان داد با وجود همه چالش‌هایی که این رشته ورزشی دارد، در صورت توجه و حمایت مسئولان ورزش، ورزشکاران این رشته حرف برای گفتن دارند و می‌توانند با وجود همه مشکلات همچنان در کنار ابرقدرت‌های ژیمناستیک دنیا در مهمترین آوردگاه ورزشی دنیا حضور پیدا کنند؛ آن هم نه با سهمیه وایلدکارت، بلکه از طریق سهمیه‌ای که مهدی الفتی ورزشکار ایران به آن رسید. این اتفاق بزرگ با هدایت رضا خیرخواه سرمربی تیم ملی ژیمناستیک رقم خورد و به همین منظور با او در مورد شرایط ژیمناستیک ایران در سالی که گذشت و برنامه‌های پیش رو به گفتگو نشستیم که به شرح زیر است:
* آقای خیرخواه قطعاً مهمترین اتفاق سال ۴۰۳ کسب سهمیه المپیک بود، این اتفاق چطور رقم خورد؟
گرفتن سهمیه المپیک و راهیابی به این میدان بزرگ، مهمترین اتفاقی بود که در سال گذشته برای ژیمناستیک ایران رقم خورد. ما به صورت سهمیه‌ای به المپیک راه پیدا کردیم و مهم‌تر از آن این بود که الفتی فینالیست شد و جز هشت نفر برتر قرار گرفت. فکر می‌کنم این اتفاق یک آرزوی دست نیافتنی بود که به لطف خدا به آن رسیدیم.
* پس مهمترین اتفاقی که سروصدای زیادی هم به پا کرد، همین موضوع بود.
بله دقیقاً. با توجه به امکاناتی که داریم این اتفاق در دنیا سر و صدا به پا کرد. در مسابقات کسب سهمیه المپیک، با وجود اینکه حریفان مدعی در این مسابقات حضور پیدا می‌کردند، اما هر بار با دو ورزشکار حضور پیدا می‌کردیم به مدال می‌رسیدیم. این موضوع باعث تعجب کشورهای دیگر هم شده بود، چون می‌دانستند ما امکانات به روزی نداریم و ژیمناستیک ایران هم سال‌هاست دستخوش حوادث و مشکلات زیادی بود و متأسفانه این رشته برای چند سال ثبات مدیریتی نداشت. باتوجه به این شرایط کسب مدال در بازی‌های آسیایی هانگژو باعث توجه همگان شد؛ در آن مسابقات تمام خوب‌های دنیا حضور داشتند و جنگ مدال بود و لطف خدا شامل حال ما شد.
* بدترین اتفاقی که در سال گذشته برای ژیمناستیک ایران رخ داد چه بود؟
ما می‌توانستیم سه ورزشکار المپیکی داشته باشیم. متأسفانه محراب احمد کهنی جز نفراتی بود که تمام مربیان دنیا اعتقاد داشتند او شانس کسب مدال در المپیک را دارد. اما به خاطر اینکه سرباز بود و مشکلات مدیریتی و ثباتی که در فدراسیون وجود داشت، نتوانسته بود جواب ایمیل وادا را بدهد، به همین خاطر او محروم شد. سعیدرضا کیخا هم تا یک قدمی کسب سهمیه المپیک پیش رفت اما متأسفانه به خاطر شیوع و فراگیری ویروس کرونا در سطح جهان، فینال مسابقات گزینشی المپیک باکو لغو و نتیجه مقدماتی برای ورزشکاران به عنوان نتیجه نهایی اعمال شد. این تصمیم کیخا را از المپیک دور کرد.
ما شانس این را داشتیم که سه ورزشکار المپیکی داشته باشیم، اما این اتفاق رخ نداد. فکر می‌کنم این بدترین اتفاق بود. هیچکس فکر نمی‌کرد ژیمناستیک به المپیک راه پیدا کند و حتی شانس کسب مدال داشته باشد. هر سه نفر جز پنج نفر برتر دنیا در مسابقات کسب سهمیه المپیک بودند و به نظرم این اتفاق جز تلخ‌ترین اتفاقات بود. آن‌ها می‌توانستند حتی در المپیک روی سکو باشند. الفتی اگر روی وسایل استاندارد کار کرده بود، قطعاً جز مدال آوران بود.
* بزرگترین نقطه ضعفی که در رشته شما وجود دارد چیست؟
متأسفانه بزرگترین نقطه ضعف ما همین نبود تجهیزات و امکانات است. در حال حاضر یک ست استاندارد در ایران نداریم در حالی که هزینه آن نهایتاً ۱۰ تا ۱۵ میلیارد است، اما سال‌هاست که داشتن یک ست استاندارد آرزو ورزشکاران ما شده است. متأسفانه چند بار به خاطر فرسوده بودن وسایل و تجهیزات، در حین تمرین آن‌ها شکستند و قهرمان ما به طرف دیگری پرتاب شده است. حتی زمانی که وزیر وقت (کیومرث هاشمی) به محل تمرین ورزشکاران ژیمناستیک آمد، این اتفاق رخ داد و وسیله شکست و ورزشکار پرتاب شد و چندین ماه آسیب دیدگی از ناحیه کتف داشت.
واقعاً جای تأسف دارد برای برخی رشته‌های ورزشی میلیاردی هزینه می‌شود و ثمره‌ای هم ندارند. اما به خاطر ۱۰ تا ۱۵ میلیارد تیم ملی ژیمناستیک باید یک عمر در حسرت باشد. این رشته مادر است و اگر در دنیا کشورها در رشته‌های مختلف قدرتمند هستند به این خاطر است که از ابتدا با ژیمناستیک شروع کردند و در این رشته قدرتمند هستند و به آن اهمیت دادند. ولی ما الان ۱۵ سال است که منتظریم یک ست استاندارد برای ما تهیه کنند.
* مسابقات و برنامه‌ای که در سال ۴۰۴ پیش رو دارید، چه رقابت‌هایی است؟
مسابقات قهرمانی آسیا را در خردادماه پیش رو داریم، مسابقات بازی‌های کشورهای اسلامی را هم پیش رو داریم که کمیته ملی المپیک هم روی حضور ژیمناستیک در این مسابقات تأکید کرده است. اواخر سال ۴۰۴ هم مسابقات کسب سهمیه المپیک را پیش رو داریم که در قطر و آلمان برگزار می‌شود و باید در آن مسابقات شرکت کنیم. متأسفانه ما برای برگزاری اردوها هم مشکل داریم چون به لحاظ مالی فدراسیون در مضیقه است. تا به الان اردوها برگزار شده اما از حالا به بعد دچار مشکل می‌شود. ضمن اینکه علاوه بر برگزاری اردوها، ما باید ورزشکاران جوان را هم به مسابقات اعزام کنیم تا تجربه به دست بیاورند. سیستم داوری و مقررات هم عوض شده و باید با این سیستم جدید ورزشکاران جوان را آشنا کنیم. وضعیت ورزشکاران در رده سنی بزرگسالان با جوانان کاملاً متفاوت است، حرکات و نمرات آن‌ها کاملاً متفاوت است. بنابراین باید ورزشکاران جوان را به مسابقات مختلف اعزام کنیم تا صاحب تجربه شوند. باید روی ورزشکاران جوان کار کنیم تا حرکات آن‌ها مثل بزرگسالان شود. این به ۶ ماه تا یک سال زمان نیاز دارد و باید به مسابقات مختلف اعزام شوند.
