همشهری آنلاین– بهاره خسروی : اما اینکه قورچی‌ها که بودند و امکان حفاظت از فرحزاد و سایر روستاها و شهرری از فراز کوه‌های فرحزاد چطور ممکن بود ماجرایی خواندنی دارد که احترام‌السادات حصارکی از اهالی قدیمی فرحزاد درباره آن چنین توضیح می‌دهد: «روستای فرحزاد موقعیت سوق‌الجیشی داشت. این روستا به طبرستان یا مازندران فعلی راه داشت و از طرفی محل عبور کاروان‌های تجاری به سمت ری بود. اهالی روستا هم به نسبت سایر روستاهای همسایه از تمکن مالی و امکانات رفاه خوبی برخودار بودند. به همین دلیل یک عده را برای حفاظت از روستا استخدام کرده بودند که به آنها قورچی می‌گفتند. این قورچی‌ها از میان جوانان ورزیده و آشنا به سوارکاری و فنون رزمی انتخاب می‌شدند تا در صورت حمله‌های احتمالی راهزنان، قدرت دفاع از شهر را داشته باشند.»
قصه‌های خواندنی تهران را اینجا دنبال کنید
حصارکی در ادامه از علی سرباز، پدرِ پدربزرگش که یکی از نگهبانان معروف روستا بود، یاد می‌کند: «آنچه از علی سرباز به‌صورت شفاهی از زبان خانواده و اهالی نقل شده این است که او مسئول نگهبانی و سرکشی به بخش‌های مختلف روستا برای تامین امنیت آن بوده است. در مجموع قورچی‌ها حافظان امنیت محسوب می‌شدند که با گشت‌زنی در دل کوه‌ها و رصد محیط پیرامونی هر نشانه‌ای از ناامنی را به اهالی حتی به روستاهای اطراف اطلاع می‌دادند و حتی حاکمان ری هم به اتکای همین دیده‌بانی قورچیان فرحزادی، امنیت ری را حفظ می‌کردند.»
