تیم فوتبال ماشین سازی تبریز مدت‌هاست منحل شده و خبری از سبزقبایان نیست. نام قدیمی‌ترین تیم فوتبال شمالغرب کشور در شرایطی به تاریخ پیوست که در دهه اخیر نه مالکیت درست و حسابی داشت و نه توانست خودش را از زیر سایه تراکتور خارج کند.
به گزارش ایسنا، قصه پر غصه انحلال سبزپوشان زمانی رقم خورد که مالکیت این تیم به محمدرضا زنوزی سپرده شد. از آن زمان ماشین سازی نه در لیگ برتر جدی گرفته شد و نه قادر به رقابت در لیگ های پایین تر بود؛ وضعیتی که در نهایت نام ماشین سازی را در کنار سایر تیم های منحل شده فوتبال ایران سنجاق کرد؛ کنارِ پاس تهران، نفت تهران، ابومسلم خراسان و راه‌آهن.
داستان انحلال تیم فوتبال ماشین سازی تبریز را در ادامه می‌خوانید:
پس از انتقال مالکیت تراکتور به محمدرضا زنوزی و همزمانی حضور تراکتور و گسترش فولاد در لیگ‌برتر، مالک این ۲ باشگاه تبریزی از لحاظ قانونی نمی‌توانست در بالاترین سطح فوتبال ایران صاحب امتیاز ۲ باشگاه باشد و تصمیم گرفت امتیاز گسترش فولاد را با امتیاز ماشین‌سازی که در آن زمان در لیگ یک حضور داشت جا به جا کند و سپس این امتیاز را به فروش برساند. این اتفاق رخ داد و از نظر اداری و قانونی، امتیاز ماشین‌سازی و گسترش فولاد جا به جا شد اما ادامه اتفاقات برای این باشگاه قدیمی جالب نبود.
زنوزی برای مدتی زیر بار فروش امتیاز ماشین‌سازی که حالا دیگر در لیگ برتر حاضر بود، نرفت و تصمیم گرفت خودش هم خرج تراکتور را بدهد و هم خرج ماشین‌سازی را. زنوزی تمرکز اصلی‌اش را روی قرمزپوشان تبریزی گذاشت و کمتر به تیمی پرداخت که قدمتی بیش از تراکتور دارد و تاریخچه‌ای درخشان را در دل خود جای داده است. فشار رسانه‌ها و همچنین مشکلات پیش آمده برای ماشین‌سازی سرانجام اوضاع را طوری برای این مالک متمول تبریزی‌ها پیش برد که او بالاخره تصمیم به فروش امتیاز باشگاه دومش در لیگ برتر گرفت.
سرانجام در دوم خرداد ۱۴۰۰ در جلسه‌ای با حضور نماینده محمدرضا زنوزی، اداره کل ورزش و جوانان و هیات فوتبال آذربایجان‌شرقی امتیاز تیم ماشین‌سازی تبریز به یونس قربانی واگذار شد. محمدرضا زنوزی پس از این انتقال اعلام کرده بود، این جابه‌جایی بدون هیچ چشم‌داشتی انجام شده و او از تمامی منافع حاصل از برند ماشین‌سازی و سهمیه لیگ‌برتری گسترش فولاد چشم‌پوشی کرده است و همچنین به جهت همراهی با خریداران جدید، این انتقال با تأیید اداره کل ورزش و جوانان و هیات فوتبال استان و بدون دریافت هیچ مبلغی از سوی زنوزی نهایی شده بود.
شاید مالکیت زنوزی برای ماشین‌سازی بد بود اما سپردن امتیاز آن به یونس قربانی احتمالا بدتر بود. مدیرعاملی که نه تنها خرجی برای ماشین‌سازی انجام نداد بلکه مسیر سقوط را برای این تیم ریشه‌دار هموارتر کرد و حتی انحلال این باشگاه قدیمی را به نام خود زد.
اتریش، آلمان و سوئد کشورهایی بودند که قربانی مدام در صحبت‌هایش از آن‌ها حرف می‌زده که در این کشورها پول داشته و یا می‌توانسته کمپ تمرینی برای ماشین‌سازان برگزار کند اما ظاهرا همه این‌ها رویاپردازی مالکی بوده که تنها می‌خواسته امتیاز قدیمی‌ترین تیم تبریز را به دست بیاورد.
باشگاه ماشین‌سازی تحت مالکیت قربانی در لیگ یک حضور پیدا کرد اما از همان ابتدا، قربانی فقط وعده و وعید داد و دست ماشین‌سازان خالی بود.
او در دوره‌ای هم با ارسال نامه‌ای عجیب به استاندار وقت آذربایجان شرقی درخواست وام ۵۰ میلیاردی با بهره کم داشت که استاندار با این درخواست موافقت نکرد.
با مالکیت قربانی و مدیرعاملی مصائبی، اوضاع ماشین‌سازی در لیگ یک بدتر شد و نه تغییر سرمربی و نه حتی اعتصاب بازیکنان در تمرین هم کمکی به بهبودی اوضاع سبزپوشان تبریزی در لیگ آزادگان نکرد و سرانجام هم ۵ هفته مانده به پایان لیگ دسته یک، سقوطش به دسته دوم مسجل شد تا کارنامه درخشان قربانی ادامه داشته باشد.
در حوالی برگزاری مسابقات سه فصل قبل لیگ یک فوتبال ایران، اوضاع ماشین سازی به قدری بد پیش رفته بود که هیات فوتبال استان درخواست داشت که مالکیت این تیم دوباره واگذار شود و حتی قربانی هم تا حدودی آن را پذیرفته بود. خانه سرباز صلح ایران مجموعه‌ای بود که با برگزاری جلسه‌ای با حضور مدیرکل ورزش و جوانان استان و همچنین هیات فوتبال برگزار شد که البته قربانی مدعی شده بود که در این جلسه حضور ندارد.
او در مصاحبه با رسانه‌ها اظهار کرده بود: «برای اولین بار نام خانه سرباز صلح ایران را شنیدم. شنبه ساعت ۱۰:۳۰ شب فردی به نام سرهنگ رحیمی به من پیام داد که می‌خواهم باشگاه را بخرم و مدیرعامل این سازمان هستم. تماس گرفتم و گفت در حضور جواد ششگلانی هستم. قراردادی تنظیم شده و مسئولان امضا کرده‌اند. شما آدرس بدهید فردا برایتان ارسال کنیم که شما هم امضا کنید. نباید به عنوان مالک باشگاه، قانونا و شرعا در آن جلسه حاضر می‌شدم؟ گفت چرا درست می‌گویید. گفتم تهران هستم. به تبریز می‌آیم تا صورتجلسه را ببینم و امضا کنیم. ساعت ۱:۳۰ بامداد دبیر هیات فوتبال به من پیام داد که فردا به هیات فوتبال بیا تا کارهای انتقال امتیاز را انجام بدهیم.»
با وجود همه اتفاقاتی که افتاد و حتی خبرهایی هم مبنی بر انتقال این امتیاز به خانه سرباز صلح در رسانه‌ها منتشر شد، این NGO با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرد که قربانی با وجود دریافت پول، بدقولی کرده و نه اجازه ورود به ساختمان باشگاه را به سرهنگ رحیمی داده و نه همکاری در راستای اجرایی شدن این قرارداد صورت گرفته است.
سرانجام هم این انتقال صورت نگرفت و مالکیت باشگاه در اختیار قربانی باقی ماند.
ماشین سازی در دسته دوم هم به دلیل بدهی‌های هنگفت، پنجره‌اش بسته ماند و حتی پول حق شرکت در لیگ دو را نداشت تا پس از گذشت تنها سه هفته از این مسابقات، نامه حذف این باشگاه ارسال شود و پس از سقوط به دسته سوم قادر به حضور در این رقابت‌ها هم نشد. حالا مدتی است که «انحلال»، تعریف جدید وضعیت قدیمی‌ترین تیم شمال غرب ایران شده است.
پاییز سال گذشته ایسنا برای پیگیری شرایط نابسامان این تیم ریشه‌دار به سراغ مدیرکل ورزش‌وجوانان آذربایجان‌شرقی رفت.
حبیب ستوده‌نژاد، ۱۸ آبان‌ماه ۱۴۰۲ در این باره به ایسنا گفت: «در حال حاضر فرصت چهار ماهه‌ای را در اختیار یونس قربانی، مالک باشگاه ماشین‌سازی تبریز قرار داده‌ایم تا با پرداخت بدهی‌های خارجی این باشگاه نسبت به باز شدن پنجره نقل‌وانتقالاتی اقدام کند. در حال‌حاضر بازیکنی تحت قرارداد این تیم نیست. نظر مالک باشگاه این است که پس از پرداخت بدهی‌ها، باشگاه را به ثبت برساند و سپس امتیاز دسته یک یا دسته دو را خریداری کند.»
او ادامه داد: «در صورتی که مالک باشگاه در طول این چهار ماه قادر به پرداخت بدهی‌ها نشود؛ پیشنهاد ما این است که تیم به کارخانه بازگردد. این پیشنهاد را در سفر حمید سجادی وزیر سابق ورزش‌وجوانان ارائه داده‌بودیم که اکنون در اختیار محمد مخبر، معاون اول رئیس جمهور، است.»
ماه ها گذشت و خبری از محقق شدن وعده مدیرکل نبود تا اینکه به یک باره دولت جدید روی کار آمد.
ستوده نژاد، ۱۸ مرداد ۱۴۰۳، در نشست خبری خود درباره آخرین وضعیت احیای باشگاه ماشین سازی تبریز گفت: «دغدغه زیادی در خصوص باشگاه ماشین‌سازی داریم و بیشترین پیگیری را در این خصوص برای بازگشت تیم به کارخانه ماشین‌سازی انجام دادیم اما تاکنون نتیجه بخش نبوده است. تلاش کردیم با طی مراحل قانونی و هماهنگی شهید مالک رحمتی، تیم را به مس سونگون یا کارخانه ماشین‌سازی منتقل کنیم. این موضوع حتی با پیگیری آیت‌الله شهید آل‌هاشم همراه بود. به دلیل اتفاق تلخ سقوط هلیکوپتر ریاست جمهوری شورای علی ورزش استان تشکیل نشد و در دولت جدید به دنبال تشکیل این این جلسه خواهیم بود.»
ماه‌ها بعد اما احیای تیم فوتبال ماشین سازی تبریز یکی از اصلی‌ترین مسائلی بود که در دیدار احمد مطهری اصل، امام جمعه تبریز و احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان مطرح شد.
احمد مطهری اصل، امام جمعه تبریز، ۱ آبان ماه سال جاری، در دیدار با وزیر ورزش با اشاره به احیای تیم فوتبال ماشین‌سازی تبریز گفت: «این تیم طرفداران زیادی دارد و امیدواریم شرایط بازگشت این تیم فراهم شود و ماشین‌سازی احیا شود. کل استان‌های اردبیل، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی و زنجان یک تیم دارند به نام تراکتور و با احیای ماشین‌سازی می‌توان دو تیم داشته باشیم.»
احمد دنیامالی، وزیر ورزش و جوانان درباره احیای باشگاه ماشین‌سازی تبریز نیز در این باره گفت: «ماشین‌سازی قدیمی‌ترین تیم تبریز است و احیای این تیم یک ظرفیت بوده و آن چه که اهمیت دارد این است که یک بخش خصوصی یا صنعتی را پای کار بیاوریم تا این تیم احیا شود.»
احمد مطهری اصل، امام جمعه تبریز، ۳ آذر سال جاری، در جریان مراسم تجلیل از المپین های آذربایجان شرقی در سالن کنفرانس اداره ورزش‌وجوانان استان باری دیگر به اهمیت موضوع احیای تیم ماشین سازی تاکید کرد و گفت: «درباره وضعیت ماشین سازی و تراکتور همچنان سر حرف مان هستیم. برای احیای تیم فوتبال ماشین سازی باید فکری اساسی انجام شود. از طرفی تراکتور پرطرفدار ترین تیم فوتبال ایران است و باید اهمیت ویژه‌ای برای این تیم قائل بود.»
بعد از چند ماه بی‌خبری پیرامون وضعیت این تیم ریشه‌دار اما روز گذشته (جمعه) صحبت های امیدوار کننده‌ای در استانداری مطرح شده است.
بهرام سرمست، استاندار آذربایجان شرقی، روز گذشته، جمعه، ۲۸ دی، در جلسه ای با عنوان «جمعه های کاری» با جمعی از پیشکسوتان باشگاه ماشین سازی دیدار کرد و درباره احیای این باشگاه گفت: هر چند امروز تراکتور به نماد ورزشی خطه آذربایجان تبدیل شده، اما حمایت از ماشین سازی و احیای این تیم فوتبال ریشه دار نیز دغدغه دائمی است.
استاندار آذربایجان شرقی تاکید کرد: همه باید به دنبال حفظ و احیای کارخانه ماشین سازی به عنوان برند صنعت آذربایجان و ایران باشند و حمایت از تیم فوتبال آن نیز چنین وضعیتی دارد.
وی گفت: اگر لازم باشد تیم فوتبال ماشین سازی را به صنایعی چون مجتمع مس سونگون پیوند بزنیم، این کار نیز انجام خواهد شد.
هواداران تیم ریشه‌دار و قدیمی ماشین سازی تبریز امیدوارند تیم محبوبشان مانند ققنوس از زیر خاکستر دوباره به پا خیزد. آن‌ها اکنون به عملی شدن ایده‌های مطرح شده درباره احیای تیم محبوبشان چشم دوخته‌اند و باید دید آیا بعد از دستور وزیر ورزش، تاکید امام جمعه تبریز و چراغ سبز استاندار آذربایجان شرقی به این موضوع، بالاخره شاهد گامی بلند در راستای احیای این باشگاه ریشه‌دار خواهیم بود یا نه.
انتهای پیام
